Zapytaj użytkownika Linuksa, co jest w nim najlepsze i zapewne powiedzą, że jest to open source'owa natura platformy. Jedną z najlepszych konsekwencji natury open source jest to, że możesz zmienić prawie wszystko w swoim systemie operacyjnym opartym na Linuksie, takim jak Ubuntu, Arch, Fedora itp. A przy tak wielu wyborach, takich jak dystrybucja Linuksa, której chcesz użyć, Środowisko graficzne, jądro, a nawet menedżer wyświetlania, trudno jest nie wypróbować kilku rzeczy i zobaczyć, co najbardziej ci odpowiada. Ciekawość jest jednym z głównych powodów, dla których ktoś chciałby zmienić menedżera wyświetlania w swoim systemie Linux. Ale czym jest menedżer wyświetlania?

Co to jest Menedżer wyświetlania?

Jeśli jesteś stosunkowo nowy w świecie Linuksa, prawdopodobnie nigdy nie słyszałeś o menedżerze wyświetlania. Nazwa rzeczywiście sprawia, że ​​brzmi nieco ważniej niż jest, ale mimo to jest dość ważna. Menedżer wyświetlania jest czasami nazywany „menedżerem logowania”, który jest bardziej dokładną nazwą. Jest on odpowiedzialny za uruchomienie serwera wyświetlania i załadowanie pulpitu Linux po wprowadzeniu poprawnej nazwy użytkownika i hasła na ekranie logowania. Większość pracy menedżera wyświetlania odbywa się za kulisami. Ogólnie rzecz biorąc, jedynym komponentem, który można wizualnie zobaczyć, jest okno logowania, znane również jako „greeter”.

Po co przełączać się na innego menedżera wyświetlania?

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, ciekawość jest jednym z powodów, ale nie wszyscy są równie ciekawi. Czasami możesz zostać zmuszony do zmiany menedżera wyświetlania. Trudno jest przewidzieć wszystkie możliwe scenariusze, kiedy będziesz musiał zrobić coś takiego, ale tutaj jest kilka.

1. Zła aktualizacja powoduje zerwanie menedżera wyświetlania i zastąpienie go byłoby o wiele łatwiejsze niż jego naprawa.
2. Możliwe jest również, że przerwiesz je, bawiąc się niektórymi plikami konfiguracyjnymi lub próbując je motywować. Co prowadzi nas do następnego punktu.
3. Chcesz dostosować ekran logowania za pomocą motywów, a obecny menedżer wyświetlania nie obsługuje motywów. Zmiana na taką, która wydaje się logiczna.
4. Twój komputer nie jest zbyt dobry w specyfikacji, lub wiek spada na Twój stary komputer, a potrzebujesz lekkiego menedżera wyświetlania, który uzupełni Twoją lekką instalację Linuksa.

Który menedżer wyświetlania powinien wybrać?

Teraz wiesz, czym jest menedżer wyświetlania i dlaczego lub kiedy możesz go zmienić. Jakie są jednak twoje opcje? Bezpiecznie byłoby powiedzieć, że jest ich mnóstwo. Większość środowisk desktopowych na Linuksie jest dostarczana z własnym podejściem do menedżera wyświetlania w zależności od tego, do czego dążą programiści. Na przykład menedżer wyświetlania dołączony do środowiska LXDE nazywany jest LXDM. Jest to jedna z lekkich opcji do wyboru. Jest to zgodne z lekkością samego środowiska komputerowego. Poniżej znajduje się lista popularnych menedżerów wyświetlania, z których możesz wybierać.

LXDM

Odkąd wspomnieliśmy o LXDM, zacznijmy od tego. Już wiesz, że jest częścią LXDE i jest dość lekki. Nadal możesz go zainstalować, nawet jeśli nie używasz pulpitu LXDE, ponieważ nie ma on wielu zależności.

Lekkość powoduje kompromisy, takie jak brak zdalnego logowania na pulpicie. Niektóre aspekty LXDM można skonfigurować za pomocą własnego narzędzia konfiguracyjnego lub możesz edytować pliki konfiguracyjne ręcznie w /etc/lxdm . Dla użytkowników Lubuntu pliki konfiguracyjne znajdują się w /etc/xdg/lubuntu/lxdm

Szczupły

Chociaż mówimy o menedżerach lekkich wyświetlaczy, porozmawiajmy również o SLiM lub Simple Login Manager. Nazwa już wiele mówi o tej historii. Jest lekki i prosty, bez dzwonków i gwizdów niektórych innych pełnych funkcji menedżerów wyświetlania.

Przykładem może być nieobecny tutaj login do pulpitu zdalnego. Większość użytkowników tak naprawdę nigdy nie korzysta z tych funkcji, ponieważ zazwyczaj będziesz wprowadzać hasło, aby dostać się na pulpit. Ma podstawowe funkcje, takie jak autologowanie, przełączanie Num Lock, niestandardowa wiadomość powitalna itp. Jeśli masz ochotę na personalizację, obsługuje również motywy.

Jedynym minusem SLiM jest brak aktualizacji. Więc jeśli napotkasz błędy lub błędy, jesteś sam. Plik nosi nazwę slim.conf i znajduje się w folderze etc w katalogu głównym.

SDDM

SDDM dostarczany z KDE Plazma, nie tak lekki DE, sam w sobie nie jest tak lekki. Plazma KDE jest jednym z najbardziej konfigurowalnych pulpitów, jakie można znaleźć, a SDDM jest jednym z najbardziej konfigurowalnych menedżerów wyświetlania.

Simple Desktop Display Manager lub SDDM obsługuje motywy QML, a jeśli używasz pulpitu Plasma, możesz łatwo zainstalować i zastosować motywy z wbudowanej aplikacji Ustawienia.

Jeśli nie używasz pulpitu Plazmy, nadal możesz ręcznie skonfigurować plik konfiguracyjny SDDM. Plik konfiguracyjny znajduje się w folderze etc wewnątrz katalogu głównego, tak jak plik konfiguracyjny SLiM, ale ten ma nazwę sddm.conf .

KDM

Przed Plazmą 5 domyślnym menedżerem wyświetlania pulpitu Plazmy był KDM. Ponieważ został stworzony dla pulpitu Plazmy, można go również skonfigurować za pomocą modułu Ustawienia wbudowanego w pulpit. Jest również dość bogaty w funkcje, takie jak pulpit Plazmowy KDE.

Użytkownicy mogą łatwo zmienić tapetę w tle, wiadomość powitalną lub czcionkę, a nawet zastosować motywy. Funkcje zwiększające funkcjonalność obejmują możliwość pokazywania lub ukrywania listy użytkowników, włączania szybkiego przełączania użytkowników, wyłączania roota, automatycznego logowania, logowania bez hasła, takiego jak skanowanie odcisków palców, itp. Może również uniemożliwić zamknięcie systemu z ekranu logowania, dzięki czemu tylko użytkownicy, którzy zalogowani będą mogli wyłączyć komputer.

Podczas gdy KDM można zainstalować na dowolnym środowisku pulpitu, najlepiej jest go zainstalować, jeśli używa się Plazmy KDE. Po pierwsze, łatwiej jest zarządzać w ten sposób, a po drugie, ma wiele zależności związanych z KDE, które zostaną zainstalowane wraz z nim.

GDM

GNOME jest prawdopodobnie najpopularniejszym pulpitem w Linuksie, ponieważ Ubuntu go zaadoptowało, pozostawiając Unity w tyle. Dlatego można bezpiecznie założyć, że wielu z was korzysta już z GDM, który jest Menedżerem wyświetlania GNOME i oczywiście jest dostarczany z pulpitem GNOME.

Ubuntu trochę modyfikuje kolory GDM, aby dopasować zmodyfikowany pulpit GNOME, z którym jest dostarczany. Podobnie jak KDM i SDDM, obsługuje automatyczne logowanie, ukrywanie listy użytkowników, logowanie bez hasła, niestandardowe sesje i motywy, a także szybkie przełączanie użytkowników, gdy wielu użytkowników jest zalogowanych jednocześnie.

Można go skonfigurować za pomocą ustawień systemu. Plik custom.conf może być również użyty do tego samego. Zwykle znajduje się w folderze /etc/gdm3/ Ubuntu.

MDM

MDM to skrót od Mint Display Manager i, jak pewnie zgadłeś, został stworzony dla środowiska graficznego Linux Mint i Cinnamon używanego na Linux Mint. Inne środowiska graficzne, takie jak XFCE, również używają MDM jako swojego menedżera wyświetlania.

MDM był kiedyś jednym z największych graczy, ale w 2013 roku MDM został zredukowany i pozbawiony kilku funkcji, aby był przyjazny dla zasobów. Nie możesz już tworzyć zdalnego logowania ani wykonywać poleceń niestandardowych. Narzędzie konfiguracyjne zostało również pozbawione niektórych funkcji konfiguracyjnych, ale nadal można je znaleźć i skonfigurować w pliku /etc/mdm/mdm.conf .

Użytkownicy nadal będą mogli automatycznie logować się, planować logowanie, wyświetlać niestandardową wiadomość startową itp. Można je również tworzyć za pomocą prostych motywów GTK, starych motywów GDM 2 i motywów HTML obsługujących przezroczystość, animacje i interaktywne elementy JavaScript.

LightDM

Zanim Ubuntu przełączyło się z powrotem na GNOME i GDM, LightDM był menedżerem wyświetlania w Ubuntu. Jedną z rzeczy, które chwalono Ubuntu 11.10 za te wszystkie lata temu był LightDM.

Jak sama nazwa wskazuje, jest to lekka alternatywa dla GDM i została opracowana jako taka. Nadal jest dość konfigurowalny i bogaty w funkcje, a także jest zależny od zależności. Aby wyróżnić się, LightDM oferuje również oddzielne pakiety greeter dla GTK, Qt / KDE, specjalne powitanie dla Unity i wiele innych. W zależności od używanego greeteru, LightDM można dostosować za pomocą różnych motywów, nawet tych z żywą tapetą. Jednym z najpopularniejszych motywów dla LightDM jest motyw materialny.

Jak zmienić Menedżera wyświetlania na Ubuntu Linux?

Jeśli masz zainstalowanego menedżera wyświetlania, możesz łatwo na niego przełączyć na Ubuntu. Domyślnym menedżerem wyświetlania w Ubuntu jest gdm3, jak już wspomnieliśmy wcześniej.

1. Aby przełączyć się na innego menedżera wyświetlania zainstalowanego w systemie, uruchom aplikację terminalową i uruchom następujące polecenie.

    sudo dpkg-reconfigure gdm3 

   
   Wyświetlone zostaną informacje o menedżerze wyświetlania.
2. Naciśnij Enter, gdy go przeczytasz lub nie chcesz. Zobaczysz wtedy listę wszystkich menedżerów wyświetlania zainstalowanych w systemie.
   

3. Użyj klawiszy strzałek na klawiaturze, aby podświetlić preferowaną opcję i naciśnij Enter.
4. Jeśli powyższe nie działa, otwórz /etc/X11/default-display-manager jako root. Ten plik ma tylko ścieżkę do jednego z zainstalowanych menedżerów wyświetlania w systemie, który jest używany jako domyślny. W moim przypadku był to gdm3.
   

5. Aby przełączyć się na lightdm, wszystko, co muszę zrobić, to zmienić gdm3 na lightdm . Podobnie, jeśli masz zainstalowane sddm, mdm lub cokolwiek innego i chcesz się na nie przełączyć, po prostu zmień gdm3 na sddm lub mdm i tak dalej. Możesz również podobnie przełączyć się z powrotem.

Po zmianie domyślnego menedżera wyświetlania możesz sprawdzić nowego menedżera wyświetlania, wylogowując się po prostu. W niektórych przypadkach konieczne może być ponowne uruchomienie systemu, aby zmiany odniosły skutek.